संसार थी विरती रथ नो,
गिरनार थी मुक्ति पथ नो… (२ वार)

ओघो छे अणमूलो

ओघो छे अणमूलो एनुं खुब जतन करजो,
मोंघी छे मुहपत्ति एवुं रोज रटण करजो
ओघो छे अणमूलो…

आ वेश आप्यो तमने अमे एवी श्रध्धाथी,
उपयोग सदा करजो एने पूरी निष्ठाथी,
आधार लइ एनुं धर्म आराधन करजो,
मोंघी छे मुहपत्ति एवुं रोज रटण करजो १
ओघो छे अणमूलो…

आ वेश विरागीनो एनुं मान घणुं जगमां,
मां-बाप नमे तमने पडे राजा पण पगमां,
आ मान नथी मुजने एवुं अर्थघटन करजो
मोंघी छे मुहपत्ति एवुं रोज रटण करजो २
ओघो छे अणमूलो…

आ टुकडा कापडना कदी ढाल बनी रहेशे,
दावानळ लागे तो दिवाल बनी रहेशे,
एना ताणा-वाणामां तपनुं सिंचन करजो,
मोंघी छे मुहपत्ति एवुं रोज रटण करजो ३
ओघो छे अणमूलो…

आ पावन वस्त्रो छे तारी कायानुं ढांकण,
बनी जाये ना जोजे ए मायानुं ढांकण,
चोक्खुं ने झगमगतुं दिलनुं दर्पण करजो,
मोंघी छे मुहपत्ति एवुं रोज रटण करजो ४
ओघो छे अणमूलो…

आ वेश उगारे छे एने जे अजवाळे छे,
गाफेल रहे एने आ वेश डुबाडे छे,
डूबवुं के तरवुं छे मनमां मंथन करजो,
मोंघी छे मुहपत्ति एवुं रोज रटण करजो ५
ओघो छे अणमूलो…

ઓઘો છે અણમૂલો એનું ખુબ જતન કરજો,
મોંઘી છે મુહપત્તિ એવું રોજ રટણ કરજો
ઓઘો છે અણમૂલો…

આ વેશ આપ્યો તમને અમે એવી શ્રધ્ધાથી,
ઉપયોગ સદા કરજો એને પૂરી નિષ્ઠાથી,
આધાર લઇ એનું ધર્મ આરાધન કરજો,
મોંઘી છે મુહપત્તિ એવું રોજ રટણ કરજો ૧
ઓઘો છે અણમૂલો…

આ વેશ વિરાગીનો એનું માન ઘણું જગમાં,
માં-બાપ નમે તમને પડે રાજા પણ પગમાં,
આ માન નથી મુજને એવું અર્થઘટન કરજો
મોંઘી છે મુહપત્તિ એવું રોજ રટણ કરજો ૨
ઓઘો છે અણમૂલો…

આ ટુકડા કાપડના કદી ઢાલ બની રહેશે,
દાવાનળ લાગે તો દિવાલ બની રહેશે,
એના તાણા-વાણામાં તપનું સિંચન કરજો,
મોંઘી છે મુહપત્તિ એવું રોજ રટણ કરજો ૩
ઓઘો છે અણમૂલો…

આ પાવન વસ્ત્રો છે તારી કાયાનું ઢાંકણ,
બની જાયે ના જોજે એ માયાનું ઢાંકણ,
ચોક્ખું ને ઝગમગતું દિલનું દર્પણ કરજો,
મોંઘી છે મુહપત્તિ એવું રોજ રટણ કરજો ૪
ઓઘો છે અણમૂલો…

આ વેશ ઉગારે છે એને જે અજવાળે છે,
ગાફેલ રહે એને આ વેશ ડુબાડે છે,
ડૂબવું કે તરવું છે મનમાં મંથન કરજો,
મોંઘી છે મુહપત્તિ એવું રોજ રટણ કરજો ૫
ઓઘો છે અણમૂલો…

के आज संयम नु पानेतर पेहरी ने जो (२ बार)
राजुल ने नेम मली जाशे तू जो
राजुल ने नेम मली जाशे

क्यारे बनीश हुं साचो रे संत,
क्यारे थशे मारा भावनो रे अंत (२ बार)…
क्यारे बनीश हुं…

लाख चोराशी ना चोरे ने चोटे,
भटकी रह्यो छुं हुं मारग खोटे,
क्यारे मळशे मुजने मुक्तिनो पंथ,
क्यारे थशे मारा भावनो रे अंत
क्यारे बनीश हुं…

काळ अनादिनी भूलो छूटेना,
घणुं ए मथुं तो ए पापो खूटे ना,
क्यारे लावीश ए पापोनो अंत,
क्यारे थशे मारा भावनो रे अंत
क्यारे बनीश हुं…

छकाय जीवनी हुं हिंसाय करतो,
पापो अढारे जरीना विसरातो ,
मोह मायानो हुं रटतो रे मंत्र,
क्यारे थशे मारा भावनो रे अंत
क्यारे बनीश हुं…

पतित पावन प्रभुजी उगारो,
रत्नत्रयीनो हुं याचक तारो,
साधु बनी मारे थावु महंत,
क्यारे थशे मारा भावनो रे अंत
क्यारे बनीश हुं…

ક્યારે બનીશ હું સાચો રે સંત,
ક્યારે થશે મારા ભાવનો રે અંત (૨ વાર)…
ક્યારે બનીશ હું…

લાખ ચોરાશી ના ચોરે ને ચોટે,
ભટકી રહ્યો છું હું મારગ ખોટે,
ક્યારે મળશે મુજને મુક્તિનો પંથ,
ક્યારે થશે મારા ભાવનો રે અંત
ક્યારે બનીશ હું…

કાળ અનાદિની ભૂલો છૂટેના,
ઘણું એ મથું તો એ પાપો ખૂટે ના,
ક્યારે લાવીશ એ પાપોનો અંત,
ક્યારે થશે મારા ભાવનો રે અંત
ક્યારે બનીશ હું…

છકાય જીવની હું હિંસાય કરતો,
પાપો અઢારે જરીના વિસરાતો ,
મોહ માયાનો હું રટતો રે મંત્ર,
ક્યારે થશે મારા ભાવનો રે અંત
ક્યારે બનીશ હું…

પતિત પાવન પ્રભુજી ઉગારો,
રત્નત્રયીનો હું યાચક તારો,
સાધુ બની મારે થાવુ મહંત,
ક્યારે થશે મારા ભાવનો રે અંત
ક્યારે બનીશ હું…

मुमुक्षु बनवुं मारे, प्रभु पंथे चालवा
हो जी रे.. मुमुक्षु बनवुं मारे, प्रभु पंथे चालवा

जिनशासनमां जन्म धरी,
सार्थक कीधो अवतार,

बनवा अणगार करवा भव पार
बनवा अणगार करवा भव पार

वंदन तारा चरणमां तुं,
रागी मटी त्यागी पंथे जाय..(२)

चिठ्ठी खोलोने खोलोने चिठ्ठी खोलोने
करजो मंगल काम, देजो पावन नाम (२)

एक कोर उभी माता

एक कोर उभी माता, पालव पसरावीने,
लोच करजो, गुरूराया, धीरे धीरे, संभाळीने
एक कोर…

मारो बाळ सुकोमळ छे, एना केश मनोहर छे,
(मारी बाळा सुकोमळ छे, एना केश मनोहर छे)
बहु कष्ट थशे एने, आ वाळ उखाडीने,
छलकाती आंखोथी, विनवे छे माडी रे…
लोच करजो…

आ लोच तणो विधि, महा मंगलकारी छे,
हवे मोह महोरगने, रहेवानुं भारी छे,
संयमधर हरखाता, आ केश उतारीने…
लोच करजो…

आ पूर्वभूमिका छे, आतम समरांगणनी,
कष्टो सहेतां सहेतां, समता केळववानी,
गुरुवरजी मलकाता, एक आतम तारीने…
लोच करजो…

जे केशनी सज्जामां, दिनरात विताव्या छे,
जे केशकलापोए, भवभव मुंझाव्या छे,
ए केशनुं लुंचन हो, आतम ‘जय’ कारी रे…
लोच करजो…

એક કોર ઉભી માતા

એક કોર ઉભી માતા, પાલવ પસરાવીને,
લોચ કરજો, ગુરૂરાયા, ધીરે ધીરે, સંભાળીને
એક કોર…

મારો બાળ સુકોમળ છે, એના કેશ મનોહર છે,
(મારી બાળા સુકોમળ છે, એના કેશ મનોહર છે)
બહુ કષ્ટ થશે એને, આ વાળ ઉખાડીને,
છલકાતી આંખોથી, વિનવે છે માડી રે…
લોચ કરજો…

આ લોચ તણો વિધિ, મહા મંગલકારી છે,
હવે મોહ મહોરગને, રહેવાનું ભારી છે,
સંયમધર હરખાતા, આ કેશ ઉતારીને…
લોચ કરજો…

આ પૂર્વભૂમિકા છે, આતમ સમરાંગણની,
કષ્ટો સહેતાં સહેતાં, સમતા કેળવવાની,
ગુરુવરજી મલકાતા, એક આતમ તારીને…
લોચ કરજો…

જે કેશની સજ્જામાં, દિનરાત વિતાવ્યા છે,
જે કેશકલાપોએ, ભવભવ મુંઝાવ્યા છે,
એ કેશનું લુંચન હો, આતમ ‘જય’ કારી રે…
લોચ કરજો…