ओ मारा रूपाळा भगवान, तमारुं रूप भूलावे भान.
तमारो उजळो उजळो वान, तमारुं रूप भूलावे भान.
 
तारी अणियारी पांपणमां मने मोरपींछ देखातुं;
तारा भाल-तिलकमां जाणे के मेघधनुष विखरातुं.
तारा प्रेम तणी पहेचान. तमारुं...१
 
कोई हळवे हळवे हाथे तारा अंग अंगने लूंछे;
पेलुं अंगलूछणुं पूछे: तारा देहथी कोमळ शुं छे?
आ दुनिया छे कुरबान... तमारुं...२
 
हुं फूल चडावुं तुजने तो फुल घणुं शरमातुं;
सौंदर्य तमारुं निरखी एनुं अंग गुलाबी थातुं.
तारुं दर्शन अमृत पान... तमारुं...३
 
हे भुवन विमोहन स्वामी! त्रिभुवनने भले विसारो;
पण "उदयरतन" झंखे छे तारी आंखनो नेह-इशारो.
मारी विनती धरजो कान. तमारुं...२